Datt neue Johr!
Datt neue Johr stäht für de Dür on well erenn bäi mech.
Batt wells de dann? Bläif drauße stoon, datt Aale moos ürscht wäide joon.
Säin noch net fettisch met mäine Zäit, ech daacht ed wär noch net esu wäit.
Ech bitt dech, waat noch epaar Daach, dann hann ech alles schön parat.
Ech well noch schräiwe on Böje lese, mäin Finstere botze on Bilde enklewe.
Off de Kirchhoff laawe, besöje en Tant, de Bette bezeje, on sträije en Wand.
Em Bürjemäste schräiwe on en Kooche backe, en et Kinno joon, en Häringssalat mache.
Mäi Höhneauch schnäide, met em Lensche telefoneere, de Hond fäin bürschte, on de Schnii noch fottkeere.
Mäin Hoor noch wösche, de Schränk aafstöppe.
De Kalänner offhänge, on spööle de Döppe.
On wänn ech datt alles hann jemacht, dann könne me drüwe rede.
Moment, ech mooß mäi Jeld noch zeele.
Jez kannste kumme en mäi Haus,
datt aale Johr es henne eraus.
Mach de et jemötlech on schön beqweem, bäi mir häste es good on anjenehm.
Doch wänn de Spiränzje on Sorje mir mischs, dann fleeschste eraus, do, bo de erenn kumme bes.
Doch nau mach däin Arbäit, on stell emol de Uhr!
Räis aaf de Kalänner, holl ed Fläschelsche aus em Flur.
Guck en de Speejel on kämm noch däin Hoor.
On jez kannste ons wönsche e „Prosit Neu Johr!“